Willem van, eigenlijk: Willem van der Kulk, Ned. letterkundige, 24.3.1891 Rotterdam, ♱23.10.1970 Baarn. Van Iependaal was min of meer autodidact.
Hij vocht in de Eerste Wereldoorlog in het Britse leger en leefde daarna lange tijd aan de zelfkant van de samenleving. In die omstandigheden begon hij met het schrijven van poëzie, die door de sarcastische, soms cynische toon en het levensliedachtige karakter ervan dadelijk de aandacht trok. Ook in de reeks romans die Van Iependaal schreef, keerde hij zich scherp tegen de vele maatschappelijke misstanden en toonde hij begrip voor de misdadiger in de maatschappij. Van Iependaal werkte in de jaren vijftig aan de radio mee als schrijver van zeer populaire radioseries, o.a. Denk om de bocht. Werken: poëzie: Liederen van de zelfkant (1932), Alle liederen van de zelfkant (1952); proza: Polletje Piekhaar (1935), Lord Zeepsop (1936), Kluivenduikers doedeldans (1937), Op last van Heren Zeventien (1946), Bef, boef en bajes (1952), Mijn Rotterdam (1954), Volkstaal en volkshumor (1956), Madame Pedasco (herdr. 1976).