Oudegyptische god, doorgaans voorgesteld als een valk of een mensenfiguur met valkekop. Horus werd al zeer vroeg geïdentificeerd met de zonnegod; als Horachte was hij een gestalte van Re.
Oorspronkelijk was Horus waarschijnlijk een hemelgod, met de zon en de maan als ogen. Horus speelde in de Egyptische mythologie een grote rol. In de mythe van Osiris is hij de postuum geboren zoon van deze koning en Isis, die de dood van zijnvader wreekt op de moordenaar Seth. Deze mythe werd al vroeg verbonden met het goddelijke koningschap: de regerende farao is als zodanig Horus en zijn gestorven voorganger Osiris. De Egyptenaren onderscheidden later tussen de grote Horus (→Haroëris) en Horus de zoon van Isis (Harsiesis). In de hellenistische tijd werd Horus vereerd als Harpokrates.
De cultus van Horus als zonneen vruchtbaarheidsgod breidde zich in deze tijd uit, samen met die van zijn ouders Isis en Serapis (Osiris). In de Romeinse Keizertijd werd Horus vaak afgebeeld als kind met de vinger aan de mond, waardoor hij ook wel als god van de stilte wordt opgevat.Het oog van Horus is een Oudegyptisch symbool dat mogelijk ten grondslag ligt aan het huidige recipeteken (R) op recepten.
LITT. S.A.B.Mercer, Horus, royal god of Egypt (1942); H.Frankfort, Kingship and the gods (1948); M.Alliot, Le culte dHorus a Edfou au temps des Ptolémées (1949); J.Gwyn Griffiths, The conflict of Horus and Seth (1960).
