v. (-en), een driedelige klauwkoppeling waarvan er twee radiaal en axiaal vast op de te koppelen aseinden zijn bevestigd en het derde deel verschuifbaar is over de naaf van de koppelingshelft op de gedreven as.
(e) De hildebrandtkoppeling (afb.) is geschikt voor het overdragen van bijna ieder gewenst draaimoment en kan bij geringe omwentelingssnelheden voorzichtig ingeschakeld worden. De delen van de →koppeling zijn in het algemeen van gietijzer gemaakt, maar in fijnmechanische constructies worden ook uitvoeringen in kunststof toegepast.
