o. (-en), parkaanleg waarbij gebruik wordt gemaakt van in bepaalde landschappen voorkomende omstandigheden en van de daarbij (in plantensociologische zin) behorende planten, heesters en bomen.
(e) Een heempark wordt ook wel opgezet als instructietuin, zoals het J.P.Thijssepark te Amstelveen, →park.
LITT. J.Landwehr en C.Sipkes, Wilde plantentuinen (1974).