[→Hd. Heimatkunde], v., kennis van land en volk in de naaste omgeving.
(e) Heemkunde is geen wetenschap, maar de synthese van tal van wetenschappen met betrekking tot streek of stad (Fries: geakunde, naar: gea, landschap). Heemkunde wil een gebied in zijn totaliteit doen kennen (en zo de band tussen bevolking en streek versterken). Daarom is het woord heemkennis eigenlijk juister. Hiervoor dienen o.a. geologie, archeologie, biologie, volkskunde, bouwen volksJan D.de Heem. Bloemen en fruit kunst. De grondslag voor de heemkunde werd gelegd in de Duitse →heimatkunst.
Er bestaan tal van lokale en regionale heemkundegroepen. De →Fryske Akademy (die ook een handleiding uitgaf) heeft een heemkundige werkgroep (Geakundich Wurkforbân). Ook in Limburg wordt de heemkunde druk beoefend.
In Vlaanderen werd in 1941 het Verbond voor Heemkunde opgericht (tijdschrift: Ons Heem). Heemkennis heeft er ook een plaats in het onderwijs.
