m. (-en), stand van de voet, waarbij de hiel op de grond komt, terwijl de voorvoet sterk naar boven is gebogen.
(e) Het normale afwikkelen van de voet tijdens het lopen is met een hakvoet onmogelijk. Een hakvoet kan ontstaan bij verlamming van de kuitspieren, die de voet omlaagbewegen. De spieren van de scheen overheersen dan en trekken de wreef en de voorvoet omhoog.
