pseud. P.Mustapää, Fins letterkundige, *22.1.1899 Temmes, ♱4.2.1973 Helsinki; gehuwd met de dichteres A.VTynni.
Haavio was van 1949—56 hoogleraar Finse taal en vergelijkend poëzie-onderzoek te Helsinki. Als dichter behoorde hij oorspronkelijk tot de Vuurdragersgroep (→Finland, LITTERATUUR). Hij schreef vooral romantische en symbolistische gedichten. Haavio schreef verder litterairhistorische werken over Oudfinse poëzie. Werken: poëzie: Laulu inhanista silmista (1926; Het lied van de heerlijke ogen), Laulu vaakalinnusta (1928; Het lied van de vogel Grijp), Jäähyväiset Arkadialle (1945; Vaarwel Arkadië), Koiruoho ruusunkukka (1947; Vermout-rozenbloem), Linnustaja (1952; De vogelvanger); proza: Suomalaisen muinaisrunouden maailma (1935; De wereld van de oude Finse poëzie), Essais folkloriques (1959), Suomalainen mytologia (1967), Nuoruusvuodet (1969; memoires), Me marsimme Annuksen teitä (1972; Wij marcheerden langs de wegen van Annus).LITT. M.Haavio (herdenkingsboek, 1959).
