Valéry, Frans politicus, *2.2. 1926 Koblenz. Giscard d’Estaing volgde een opleiding voor hogere ambtenaren.
In 1956 kwam hij als afgevaardigde van de onafhankelijke republikeinen in de Nationale Vergadering. Van 1959-62 was hij staatssecretaris en van 1962-66 minister van Financiën en Economische Zaken. Nadat hij 1966 door president De Gaulle was ontslagen, richtte hij de Fédération Nationale des Républicains Indépendants op, waarvoor hij in 1967 weer in de Nationale Vergadering kwam. Giscard d’Estaing nam na 1966 geleidelijke afstand van het gaullisme om de absolutistische trekken ervan. Na de verkiezing van G. Pompidou tot president van Frankrijk (1969) werd Giscard opnieuw minister van Financiën en Economische Zaken (1969—74).
Na het overlijden van Pompidou in 1974 volgde Giscard hem op als president, na in de tweede stemronde de linkse kandidaat Mitterrand met een miniem verschil verslagen te hebben. Zijn streven naar een gematigd progressief beleid bracht hem echter sinds 1976 in conflict met de gaullisten onder leiding van J.Chirac, hetgeen zijn positie aanzienlijk verzwakte. Werken: La stabilité, chance de la France (1964), Exposés sur les problèmes monétaires internationaux (1965), Quel avenir pour l’Europe? (1969), La démocratie française (1976; Ned. vert. 1976), La France telle qu’elle est (1976).litt. M.Bassi, V.Giscard d’Estaing (1968); J.M. Cotteret enz., Giscard d’Estaing, Mitterand. 54774 mots pour convaincre (1976).
