internationale arbitrale rechtbanken, ingesteld door het Verdrag van Versailles (1919) en door de andere vredesverdragen na de Eerste Wereldoorlog voor de berechting van privaatrechtelijke zaken, voortvloeiend uit de economische betrekkingen tussen onderdanen der vm. vijandelijke staten. Elk van die gemengde scheidsgerechten was samengesteld uit twee door de beide partijen benoemde scheidsrechters en een neutrale voorzitter.
Als bijzonderheid gold, dat particulieren zowel als staten daarvoor als partij konden optreden. De in het Youngplan vervatte liquidatieregeling van 1930 heeft de taak der gemengde scheidsgerechten aanzienlijk beperkt, die tenslotte door de Tweede Wereldoorlog ophield. Het aantal der door sommige gemengde scheidsgerechten behandelde zaken liep in de tienduizenden.
