[G.→Galilei], v. (-s), een coördinatentransformatie.
(e) Een galileïtransformatie geeft in de klassieke mechanica het verband aan tussen de plaatscoördinaten en de tijd, zoals ze worden gemeten in twee assenstelsels S en S' die eenparig ten opzichte van elkaar bewegen. Als S en S' samenvallen op het tijdstip t = O, en als S' ten opzichte van S beweegt met een constante snelheid v, waarbij de coördinaatassen van S' en S steeds evenwijdig blijven (afb.), wordt de galileïtransformatie gegeven door: X' = X—V𝗑T, Y' = Y—V𝗒T, Z' = Z—V𝗓T. Hierbij zijn (x, y, z), resp. (x', y', z'), de kentallen van de plaatsvector ȓ in S, resp. van de plaatsvector ȓ in S'. De waarnemers in S en in S' gebruiken evenwel dezelfde tijd t, in tegenstelling tot de →lorentztransformatie waarin ook de tijdscoördinaat mee getransformeerd wordt met de plaatscoördinaten. Een galileïtransformatie laat de bewegingsvergelijking van Newton (kracht = massa x versnelling) invariant, d.w.z. als S een →inertiaalstelsel is, dan is ook S' een inertiaalstelsel.
