Belg. politicus en jurist, *28.11.1868 Antwerpen, ♱31.12.1937 Eertbrugge-Wijnegem. Franck was advocaat te Antwerpen en wijdde zich vooral aan zeevaartzaken.
In 1906 werd hij als Vlaamsgezind liberaal kamerlid gekozen (tot 1926). Met Paul Segers diende hij in 1910 een wetsvoorstel in, waardoor het Ned. ook in het vrij middelbaar onderwijs in Vlaanderen een plaats kreeg. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam Franck stelling tegen de bezetter en tegen het Vlaamse activisme; in jan.1918 werd hij naar Duitsland gedeporteerd. Na de oorlog was hij van 1918-24 minister van Koloniën; hij stichtte te Antwerpen de Koloniale Hogeschool en bevorderde in Kongo vooral de opbouw van het spoorwegnet. Hij was van 1926—37 gouverneur van de Nationale Bank van België.
