[Fr.], m. (-s), feit, daad; — accompli, voldongen feit; faits et gestes, het doen en laten.
Fait accompli is in het internationaal privaatrecht de term (door R.D.Kollewijn gebruikt) voor een in het buitenland in het verleden rechtsgeldig tot stand gekomen rechterlijke beslissing of rechtshandeling, die aldaar naderhand zekere eveneens rechtsgeldige gevolgen heeft gehad. Het in Nederland gedane beroep op het fait accompli betekent dan, dat men die beslissing of rechtshandeling en/of die gevolgen ook in Nederland als rechtsgeldig aangemerkt wil zien, ondanks het feit dat er naar de maatstaven van het Ned. recht, op zichzelf beschouwd, van geldigheid geen sprake zou kunnen zijn.
In België worden aldus verworven rechten op dezelfde manier erkend.
