Duits protestants theoloog, *14. 9.1883 Dresden, ✝11.11.1947 Heidelberg. Dibelius was sinds 1915 hoogleraar nieuwtestamentische theologie te Heidelberg.
Hij werd een van de voormannen van de vormkritische school, die vooral haar aandacht richt op de vorm van de mondelinge overlevering en het ontstaan van de evangeliën. Werken: Die urchristliche Überlieferung von Johannes dem Täufer (1911), Die Formgesch. des Evangeliums (1919, 2e dr. 1933), Gesch. der altchristlichen Litt. (1926), Evangelium und Welt (2e dr. 1929), Jesus (1939), Paulus (1950), Botschaft und Geschichte (2 dln. 1953—56).
