Indianenvolk in Zuid-Bolivia. Sedert het einde van de 15e eeuw trokken zij in kleine groepen vanuit Oost-Paraguay door de Chacovlakte in de richting van het Inkarijk, aangetrokken door de rijkdom van deze staat.
Tijdens de regering van de Inka Huayna Capac deden zij een inval en noodzaakten de Inka zijn oostgrens met forten te versterken. De Chiriguano vestigden zich tenslotte in het tegenwoordige Bolivia, waar zij zich vermengden met de Chané, wier sterk door de Andesvolken beïnvloede cultuur zij grotendeels overnamen.Landbouw is bij hen, in tegenstelling tot vele andere Indianenstammen, grotendeels mannenwerk. Sinds zij vee houden is jacht van geen betekenis meer. Visvangst wordt echter, waar mogelijk, bedreven. Typerend voor de Chiriguano is de tembé, een zilveren of houten plaatje in de onderlip. Voor hun feesten maken zij maskers: de dragers daarvan stellen de zielen van de gestorvenen voor.De taal der Chiriguano behoort tot de ➝Tupi-Guarani-groep. Naar schatting zijn er momenteel ca. 15000 Chiriguano.
litt. A.Métraux, The Guarayu and Pauserna (in: Handb. of South American Indians dl. 3 (1948); W. Dostal (red.), The situation of the Indian in South America (1972).
