Giorgio de, Italiaans schilder, *10.7.1888 Volo (Griekenland). De Chirico studeerde in Athene, München en Parijs, waar hij in contact kwam met Apollinaire, Picasso en Max Jacob, en verbleef van 1915—24 in Rome, waar hij zich in 1938 definitief vestigde.
Met Carlo Carra lanceerde hij ca. 1916 ‘pittura metafisica’, een soort reactie tegen het dynamische ➝futurisme. Vaste thema’s werden: geheel verlaten Italiaanse pleinen en straten, waar een lage zon lange, dreigende schaduwen werpt; daarin krijgen tegen die leegte antieke beelden, ledepoppen of uit hun omgeving losgerukte alledaagse voorwerpen een diepere, raadselachtige betekenis. Hiermee loopt De Chirico vooruit op de surrealisten, van wie enkelen sterk zijn invloed ondergingen,o.a. Magritte. Tussen 1920-25 kwam echter een ommekeer, waarbij De Chirico terugkeert tot een traditionele, academische schilderwijze. Zijn werk van vóór 1925 en zijn publikaties vormen een belangrijke schakel in de ontwikkelingsgeschiedenis van de moderne kunst. Werken: Memorie (1945; Fr. vert. Mémoires, 1965); Wir Metaphysiker (Du. vert.(1972).
litt. J.T.Soby, G.de Chirico (1955); I.Far, De Chirico (1968); I.T.Soby, The early Chirico (1969).
