v. (-en),
1. het bezinken;
2. het bezonkene, laag die door bezinking wordt gevormd.
Bezinking is het proces waarbij onopgeloste, troebelmakende bestanddelen uit een vloeistof worden verwijderd wanneer deze langere tijd in klaarbekkens verblijft. Onder invloed van de zwaartekracht zakken deeltjes met een grotere volumieke massa dan de omringende vloeistof omlaag en verzamelen zich op de bodem, waarna de heldere vloeistof kan worden afgevoerd. Bezinking wordt op grote schaal toegepast bij de zuivering van afvalwater en bij drinkwaterbereiding in de vorm van bezinktanks die horizontaal of verticaal continu met water worden doorstroomd. In deze tanks zullen deeltjes met een kleinere volumieke massa door de omringende vloeistof omhoog stijgen, zich aan het oppervlak accumuleren en kunnen zo eveneens uit de vloeistof worden verwijderd (flotatie).
