accumulatie (akkumulatie) - accumula'tie (akkumulatie) [Fr. accumulation], v. (-s), opeenhoping: van gebeurtenissen; verder m.n. van ambten, inkomsten, kapitaal (accumulatietheorie: marxisme); ook (ondergronds) van olie of gas, wanneer omringend gesteente ondoordringbaar is, waardoor ontwijken niet mogelijk is (anticlinaal).
In de plantkunde noemt men accumulatie de opneming van zouten uit de voedingsbodem door de wortels, waarbij de interne concentratie van sommige voor de plant belangrijke ionen (calcium, kalium) vele malen (resp. 20 en 1000 maal) zo hoog kan worden als die in de bodemoplossing.
