accessie - acces'sie [Lat. accessio, toevoeging], v. (-s):
1.toetreding ;
2. bewijs van toegang;
3. aanvaarding der regering;
4. aanhangsel, hulpzaak.
In het internationaal recht heeft accessie twee betekenissen: a. het toetreden van een staat tot een reeds tussen twee of meer andere staten gesloten verdrag. Dit kan geschieden op uitnodiging van de gezamenlijke verdragsstaten, en overigens op grond van een uitdrukkelijke verdragsbepaling (‘open verdrag’); b. de aanwas van staatsgebied door natuurlijke gebeurtenissen of met behulp van kunstwerken. Voorbeelden zijn aanslibbing en inpoldering van een bepaald gebied.
Voor burgerlijk recht: natrekking.
