accentus - accen'tus [Lat.], m:
1. spraakmelodie in het algemeen;
2. (gregoriaans) bepaalde liturgische gezangen, m.n. lezingen en recitatieven.
Karakteristiek is hierbij de behandeling van zinsbouw en woordklemtoon zoals die in de melodie naar voren komen middels vaste formules en wendingen.
