Acca Larentia, volgens de Romeinse sage vrouw van de herder Faustulus, die de tweeling Romulus en Remus opnam en voedde; latere Romeinse auteurs (o.a. Varro) hebben haar afgeschilderd als een lupa (= lichtekooi) om de traditie, als zouden de kinderen gevoed zijn door een wolvin, te rationaliseren.
Hiermede verbonden is een andere overlevering, nl. dat zij met Hercules gemeenschap had en als beloning huwde met een Etruriër, die rijke bezittingen had over de Tiber, welke Acca Larentia aan het Romeinse volk naliet. Mommsen heeft een (geestige) analyse gegeven van de contaminatie van deze verhalen (Röm. Forschungen 2, 1—22).