(OBD), multidisciplinaire dienst, bemand door psychologen, (orthopedagogen, didactici en schoolmaatschappelijk werkers, die zich direct richt op de begeleiding van zowel de individuele leerling als de school als instituut. Belangrijke taken van de OBD zijn: diagnose en analyse van problemen in de onderwijsleersituatie van de leerlingen; advisering en behandeling van leerlingen met leermoeilijkheden; voorlichting over nieuwe onderwijsmethoden en leermiddelen; experimenten met onderwijsvernieuwing.
De eerste OBD’S ontstonden aan het eind van de jaren zestig toen de Landelijke Pedagogische Centra, die in 1949 waren opgericht om vernieuwingsprojecten in het onderwijs te begeleiden, te ver van de dagelijkse onderwijssituatie bleken af te staan om een directe begeleiding te kunnen geven. Het ontbrak de Landelijke Pedagogische Centra aan mankracht voor een intensieve schoolgerichte aanpak en het werken vanuit één landelijk punt was hiertoe minder geëigend. Vandaar dat in verschillende gemeenten initiatieven werden ontplooid om te komen tot een eigen OBD. Het aantal diensten groeide snel tot het huidige aantal van 60. Een belangrijke eigenschap van de OBD is het autonome karakter. De dienst wordt voornamelijk gefinancierd door de gemeente.
Bemoeienis van de rijksoverheid bleef in het begin achterwege. Na 1970 kwam hierin verandering door initiatieven tot medesubsidiëring en door projectfinanciering. De overheid tracht nu ook bij te dragen tot een zekere coördinatie van het onderwijsbegeleidingswerk,
o.a. door publikatie van de discussienota Schoolbegeleiding (1975) en door het stellen van eisen aan organisatie en activiteiten van de dienst in verband met toe te kennen subsidies,
