Het “Universele Zelf” is het “hart” van het heelal, want deze twee uitdrukkingen zijn slechts twee manieren om hetzelfde weer te geven. Het is de bron van ons wezen; het is ook het doel waarheen we allen op weg zijn, wij en de hiërarchieën boven ons en ook de hiërarchieën en entiteiten onder ons, die deze samenstellen.
Allen komen uit dezelfde Onuitsprekelijke Bron, het Hart van het Zijn, het Universele Zelf. Allen gaan in een bepaalde periode van hun evolutionaire reis door het menselijk stadium heen en verwerven daardoor zelfbewustzijn of het ego-zelf, het “ik ben ik”, en ze ontdekken dat dit ego-zelf of bewustzijn, naarmate ze op dit evolutionaire pad vorderen, zich geleidelijk ontwikkelt tot Universeel Bewustzijn — aan welke ontwikkeling echter nooit een einde komt, omdat het Universele Bewustzijn eindeloos is, onbeperkt, onmetelijk groot en zonder enige grenzen.(Zie ook PARAMĀTMAN).
