Een Griekse samenstelling die “opnieuw tot aanzijn komen” of “opnieuw worden” betekent. Aan dit woord wordt een zeer specifieke betekenis gehecht, al vindt het een ruime en algemene toepassing.
De gedachte die het inhoudt kan worden geïllustreerd met het voorbeeld zoals men dat aantreft in de filosofische literatuur van de Ouden die rond de Middellandse Zee leefden, van de eik die zijn zaad voortbrengt, de eikel die op zijn beurt een nieuwe eik voortbrengt, die hetzelfde leven bevat dat van de moeder-eik of de vader-eik daarin werd overgebracht. Deze overdracht van identiek leven in cyclisch terugkerende fasen is de specifieke betekenis van het woord Palingenesis. De gedachte verschilt dus van de respectieve¬lijke denkbeelden vervat in de andere woorden die met de leer van de wederbelichaming samenhangen. Misschien zou de specifieke betekenis op een andere manier kunnen worden weergegeven door te zeggen dat Palingenesis de voortdurende overdracht van een zelfde leven betekent, dat bij iedere transformatie een nieuwe manifestatie of een nieuw resultaat voortbrengt, en deze verschillende resultaten zijn in elk afzonderlijk geval een Palingenesis of “opnieuw worden” van dezelfde levensstroom. De specifieke betekenis is geheel verschillend van die, vervat in het woord transmigratie (zie aldaar).
