Een woord dat oorspronkelijk werd ontleend aan het Grieks en dat in de moderne Westerse, religieuze en filosofische literatuur een grote verscheidenheid van betekenissen heeft. We kunnen zeggen dat een mysticus iemand is die intuïtief beseft of aanvoelt dat er innerlijke en verheven werelden bestaan, en die tracht in verbinding te komen of zich zelfbewust te verenigen met deze werelden en de wezens die deze innerlijke en onzichtbare gebieden bewonen.
Het woord Mystiek heeft natuurlijk vele genuanceerde betekenissen en men zou gemakkelijk een groot aantal definities kunnen opschrijven die de opvattingen weergeven van verschillende mystieke schrijvers over dit onderwerp. Van theosofisch of occult standpunt echter is een mysticus iemand die een innerlijke overtuiging bezit, die vaak berust op innerlijke visie en kennis, dat er geestelijke en etherische heelallen bestaan, waarvan ons uiterlijk stoffelijk heelal slechts de schil is, en die enige innerlijke kennis bezit van het feit dat deze heelallen of werelden of gebieden of sferen, met hun scharen van bewoners, nauw verbonden zijn met de oorsprong, de bestemming en zelfs het huidige karakter van de wereld die ons omringt.
Ware Mystiek is een verheffende studie. De gemiddelde mysticus ontbreekt het echter aan de directe leiding, ontleend aan persoonlijk onderricht dat van een Meester of geestelijk meerdere wordt ontvangen.
