(Sanskriet). Een woord waarvan de wortel, brih, “uitbreiding” betekent.
Het vertegenwoordigt de geestelijke energie-bewustzijn zijde van ons zonneheelal, d.w.z. ons zonnestelsel, en het “Ei van Brahmā” is dat zonnestelsel.Een Dag van Brahmā of een mahā-manvantara bestaat uit zeven ronden, een periode van 4.320 miljoen aardse jaren; deze periode wordt ook wel een kalpa genoemd. Een Nacht van Brahmā, de planetaire rustperiode, ook wel de paranirvānische periode genoemd, is even lang.
Zeven Dagen van Brahmā vormen één zonnekalpa; of anders gezegd, zeven planetaire cyclussen, die elk uit zeven ronden (of zeven planetaire manvantara’s) bestaan, vormen één zonnemanvantara.
Eén Jaar van Brahmā bestaat uit 360 Goddelijke Dagen, dat is de duur van het leven van een planeet, d.w.z. van een planeetketen van zeven bollen. Het Leven van Brahmā (of het leven van het universele stelsel), bestaat uit honderd Goddelijke Jaren, d.w.z. 4.320 miljoen jaar maal 36.000 x 2.
Het Leven van Brahmā is voor de helft voorbij: dat wil zeggen, vijftig van zijn jaren zijn verstreken — een periode van 155 biljoen, 520 miljard van onze jaren is voorbijgegaan sinds ons zonnestelsel, met zijn zon, voor het eerst zijn manvantarische loop begon. Er resten dus nog eens vijftig van zulke jaren van Brahmā voordat het stelsel de rusttoestand of pralaya ingaat. Daar slechts de helft van de evolutionaire reis is volbracht, bevinden wij ons derhalve onderaan de kosmische cyclus, d.w.z. op het laagste gebied.
