(Sanskriet). Een woord dat is afgeleid van de wortel śram, die “pogingen doen” of “streven” betekent; met het voorvoegsel ā krijgt de wortel śram in dit geval een grotere nadruk. Āśrama heeft minstens twee hoofdbetekenissen.
De eerste is die van een internaat of school of een hermitage, een verblijfplaats van asceten, enz.; de tweede die van een periode van pogen of streven in het religieuze leven of in de loopbaan van een Brāhmana [Ned. — Brahmaan] in vroeger dagen. In Hindoestan bestonden er in oude tijden vier van deze levensperioden: de eerste was die van de leerling of Brahmachārin; de tweede was de levensperiode van de Grihastha, of het gezinshoofd — de periode van het huwelijksleven waarin de Brāhmana de plichten van het dagelijks leven vervulde, enz.; de derde de Vānaprastha, of periode van kloosterlijke afzondering, die gewoonlijk in een vana, een woud of bos werd doorgebracht, en innerlijke overpeinzing en geestelijke meditatie ten doel had; en de vierde was die van de Bhikshu of religieuze bedelmonnik, iemand die volledig afstand heeft gedaan van de verstrooiingen van het wereldse leven en zijn aandacht geheel op geestelijke zaken heeft gericht.Brahmāśrama. In de moderne esoterische of occulte literatuur wordt de samengestelde term Brahmāśrama nu en dan gebruikt om een inwijdingskamer of een geheim vertrek of adytum aan te duiden, waarin de initiant of neofiet ernaar streeft, of pogingen doet, een te worden met Brahman of de innerlijke god.
