Stuiven, ow. ong. (ik stoof, heb gestoven), in stof opgaan, vervliegen; stof veroorzaken (b.v. bij het vegen); (fig.) spoeden, driftig heengaan; men weet niet waar hij gestoven of gevlogen is (wat van hem geworden is, waar hij heen gekomen is); hij stoof (snelde) de kamer uit; opstuiven, opvliegen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
