Stuiven
(stoof, is en heeft gestoven), 1. (van een fijn verdeelde stof of een grote menigte kleine voorwerpen) door een luchtstroom gedreven zich snel voortbewegen: het zand stoof mij in de ogen; de sneeuw is tegen de ruiten gestoven; — (onpers.) het stuift hier erg, er vliegt hier veel stof rond; — (fig., gew.) het zal...