Scheikunde,
*...KUNST, v. gmv. wetenschap -, kunst om alles in zijne oorspronkelijke bestanddeelen te ontbinden; † chemie.
*...KUNDIG, bn. en bijw. tot de scheikunde behoorende; door de toepassing der scheikunde verkregen; † chemisch.
*...KUNDIGE, m. (-n),
*...KUNSTENAAR, m. (-s), die de scheikunde verstaat, beoefent; † chemist.
*...NAGELS, m. mv. (zeew.) bouten (aan de buitenhuid).
*...VOCHT, o. (-en),
*...WATER, o. sterkwater, koningswater, chemisch vocht.
