geheel van civieltechnische werken waarbij zee- en rivierdijken worden verbeterd ten einde het gevaar van overstroming, doorbraak en verzakking te verminderen. De dijk wordt verhoogd, verbreed en de helling minder steil gemaakt.
Het talud wordt verstevigd, soms van beplanting ontdaan en opnieuw ingezaaid. Allerlei watertjes en diepe plaatsen bij de voet van de dijk worden gedempt en gedicht.In de jaren zeventig begon in Nederland Rijkswaterstaat aan een grootscheeps programma van verzwaring van rivierdijken. Op zeer veel plaatsen dreigen daarbij grote natuurwetenschappelijke, landschappelijke en cultuurhistorische waarden verloren te gaan, zoals bloemrijke dijktaluds, poelen, moerasjes, wielen, oude beplantingen, karakteristieke dorpskernen en dijkhuisjes. Als resultaat van grote bezwaren van natuur- en milieubeschermingsorganisaties is de omvang van het programma teruggeschroefd. Dit was mogelijk door versoepeling van de veiligheidsnormen, uitgekiende uitvoeringsmethoden en betere belangenafweging bij de besluitvorming. In België is men in 1976, in het kader van het Sigma-plan, gestart met dijkverzwaring langs de Westerschelde. Hierbij gaan cultuurhistorische en landschappelijke waarden verloren.
Bij het verzwaren van zeedijken zijn in het algemeen minder problemen. Daarbij gaan vaak natuurwaarden verloren, zoals stukken kwelder en inlagen.
