Nederlands schrijver (1933–1972) van gedichten die zowel naar de vorm als de inhoud verwant zijn aan die van J.A. Emmens.
Hij debuteerde in 1959 met Een harp op wielen, een bundel die zeer werd geprezen door Simon Vestdijk, die sprak van ‘meesterlijk maniërisme’. Zijn poëzie is moeilijk; Kees Fens noemde ze ‘doorgedicht en doorgedacht’. Latere bundels zijn Franje (1963) en Vijftien gedichten (1974). Smit heeft altijd maar een gering lezerspubliek gehad maar bij ‘kenners’ staat zijn werk heel hoog aangeschreven.
