Nederlands romancier (*1956). Zijn carrière kwam tamelijk moeizaam op gang. In 1983 debuteerde hij met de verhalenbundel De mensen thuis, die weliswaar een prijs kreeg maar door het publiek nauwelijks werd opgemerkt.
De roman Vriend van verdienste uit 1985 was commercieel evenmin een echt succes. Het duurde bijna tien jaar voor hij met een volgend boek kwam, de roman Gewassen vlees (1994), die bekroond werd met de Libris Literatuur Prijs en die herdruk op herdruk kreeg. Van toen af was zijn naam gevestigd: de volgende roman, Publieke werken (1999, eveneens de Libris Literatuur Prijs), was meteen een daverend succes zowel bij de critici als bij het grote publiek. Tegenwoordig wordt hij vrij algemeen beschouwd als de belangrijkste romanschrijver van zijn generatie. ‘Andere schrijvers hoor je zelden lof uiten over Rosenboom. Wellicht omdat het misschien niet te verkroppen is dat hij zo overduidelijk de grootste vakman is.’ (Jeroen Vullings)
Alle romans van Rosenboom gaan over mislukte pogingen van de hoofdpersonen hun eigen bestaan of dat van anderen vorm te geven. Vriend van verdienste beschrijft hoe een jongen uit een lager milieu poogt bevriend te raken met twee jongens uit een veel hoger milieu wat fatale gevolgen heeft. Het zeer omvangrijke Gewassen vlees (ruim 700 bladzijden) gaat over een 18e-eeuwse ambtenaar die vergeefs hoopt de liefde en achting van zijn vader te verwerven.
Het verhaal is in kort bestek niet na te vertellen: ‘het zit ook zo boordevol avonturen, intriges en doorlopende of doodlopende zijpaden dat je na afloop vrijwel laveloos achterblijft’ (Reinjan Mulder). In Publieke werken, dat zich in de 19e eeuw afspeelt, proberen twee neven een project van de grond te krijgen om arme Drentse turfstekers in de VS een nieuw bestaan te bieden. ‘De twee figuren die het meest onbezonnen in de Vooruitgang geloven, voert Rosenboom genadeloos naar de ondergang.’
