Wetenschappelijke benaming voor het Nederlands van vóór ca.1200. Omdat er nauwelijks teksten bewaard zijn gebleven, is over het Oudnederlands maar weinig bekend. Het oudste fragment (ca.1100) werd in 1932 gevonden te Oxford op het laatste schutblad van een Latijns handschrift uit de 11e eeuw.
Het is een ‘probatio pennae’ ofwel ‘pennenproef’: enkele woorden die werden neergeschreven om een nieuwe ganzenveer uit te proberen. Het tekstje luidt: hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu wat unbidan we nu (letterlijk vertaald: hebben alle vogels een nest begonnen, behalve jij en ik, waar wachten we nu op). Typerend voor het Oudnederlands zijn de zware uitgangen (a, as, an) en al in plaats van ou voor een d of t.
