Een groepje voornamelijk Amsterdamse dichters uit de jaren ’80 van de 20e eeuw, die zich afzetten tegen de moeilijke ‘gesloten’ poëzie van bijvoorbeeld Hans Faverey en een toegankelijke ‘vitale’ dichtkunst onder invloed van de experimentele poëzie voorstonden.
Hun werk kan door de vele citaten en toespelingen postmodernistisch worden genoemd. De groep heeft maar kort bestaan en de meeste leden hebben maar weinig gepubliceerd. Tot de Maximalen behoorden o.a. Dalstar (1950), Arthur Lava (1955), Pieter Boksma (1956) en - de belangrijkste woordvoerder - Joost Zwagerman (1963).
