Een geheim Amerikaans genootschap dat zich tegen minderheidsgroepen keerde.
De Ku-Klux-Klan werd in 1866 opgericht door ex officieren onder leiding van generaal Forrest uit het leger van de in de Amerikaanse Burgeroorlog verslagen zuidelijke staten. De naam is een verbastering van het Griekse kuklos, dat `kring' betekent.
Het doel van de KKK was oorspronkelijk het onder de duim houden van de negers en het schrik aanjagen van noorderlingen. Later werd de KKK een nationalistische organisatie, gericht tegen negers, rooms-katholieken, immigranten, joden en socialisten.
De Ku Klux Klan hield nachtelijke, gewelddadige bijeenkomsten met verbrandingen van kruisen, waarbij de leden lange witte pijen en puntmutsen droegen. De verbranding van een kruis was meestal de inleiding tot een actie tegen een of meer menselijke doelwitten. Na een federaal onderzoek naar begane misdaden (1871) liep het ledental sterk terug.
In 1915 werd de KKK opnieuw opgericht; rond 1920 telde de organisatie ongeveer vijf miljoen leden. Een tiental jaren later was er weinig meer van over.
De strijd om de rechten voor negers in de jaren vijftig en zestig leidde tot een nieuwe opleving. Daarna was er opnieuw een sterke terugval. De KKK heeft traditioneel de meeste aanhang op het conservatieve platteland in de zuidelijke staten, waar in het verleden de slavernij het meest was ingeburgerd.