Functie die prins Claus vervulde bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. De prins werd in 1984 in de voor hem vormgegeven functie benoemd.
Zijn taak was de kwaliteit van het Nederlandse beleid op het gebied van de ontwikkelingssamenwerking te verbeteren. Al kort na zijn huwelijk toonde prins Claus grote betrokkenheid bij de problematiek van de ontwikkelingssamenwerking. Hij werd in 1967 lid van de Nationale Raad van Advies voor de Ontwikkelingshulp en bleef dat tot 1984. In 1970 werd hij voorzitter van de Nationale Commissie Ontwikkelingsstrategie. Deze ‘commissie-Claus’ had als doel een strategie voor de ontwikkelingssamenwerking voor de komende tien jaar te ontwikkelen. Toen de commissie in 1972 in conflict kwam met de minister over een subsidieverlening, zocht de prins meer de luwte op.
Enige jaren later werd hij benoemd tot bijzonder adviseur van de minister voor Ontwikkelingssamenwerking. Dat adviseurschap bleef hij bekleden tot aan zijn overlijden. In 1984 werd de prins benoemd tot inspecteur-generaal. In die functie droeg hij bij aan de verbetering van de kwaliteit en effectiviteit van de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking en speelde hij een rol bij het verwerken van de gegevens uit de evaluatierapporten bij de voorbereiding en formulering van nieuw beleid.Samen met de minister voor Ontwikkelingssamenwerking legde prins Claus vele reizen aan de Derde Wereld af. Dat hij daarbij door de plaatselijke autoriteiten als een gewoon lid van de delegatie en als adviseur van de minister wenste te worden beschouwd en niet als echtgenoot van de Nederlandse koningin, werd niet altijd begrepen. Begin jaren ’90 trok de prins, zijn tijd enigszins vooruit, veel aandacht met een plan om arme landen meer greep op het eigen beleid te geven en met zijn waarschuwing tegen een blind vertrouwen in de vrije markt. Hij geloofde sterk in het vermogen van arme landen om hun eigen ontwikkeling vorm te geven. Dit onder het motto: mensen worden niet ontwikkeld, ze ontwikkelen zichzelf. Prins Claus hechtte daarbij waarde aan de relatie tussen cultuur en ontwikkeling, want zonder eerbied voor en vertrouwen in de eigen cultuur en tradities was vooruitgang in zijn ogen moeilijk te verwezenlijken. Bij de zeventigste verjaardag van prins Claus stelde de Nederlandse regering als dank voor zijn grote inzet op het gebied van ontwikkelingssamenwerking het Prins Claus Fonds in.
