Van oorsprong een persoonlijke bediende die tot taak had een lid van de koninklijke familie te assisteren bij de jacht. Dat betrof zowel de zorg voor de wapens als voor diens kleding.
Als persoonlijke bediende had de hofjager doorgaans een vertrouwensband met degene onder wie hij diende. Hierdoor ontwikkelde zich ook een functie bij paleisdiensten, zoals het begeleiden op de rijtuigen en het assisteren bij ontvangsten. Deze ceremoniële rol is met name ten tijde van prins Hendrik van groter belang geworden. De persoonlijke band tussen hofjagers en leden van het Koninklijk Huis kwam in 1937 duidelijk naar buiten na een auto-ongeluk van prins Bernhard bij Muiden, waarbij de prins vergezeld werd door een hofjager. Het livrei van de hofjager onderscheidde zich door de groene kleur van het laken. De hofjager beschikte in de eerste helft van de twintigste eeuw over een daags tenue (met groene hoed, voorzien van twee gouden eikels), dat voor hofjachten werd gecompleteerd met een koppel met hartsvanger.
Tijdens paleisdiensten droeg de hofjager een galontenue bij formele gelegenheden, een demi-galatenue bij officiële gelegenheden en een galatenue bij zeer officiële gelegenheden (de zogenaamde ‘groote ceremoniën van staat’). De functie van hofjager bestond tot 1996 aan het Nederlandse hof.Zie ook jacht.
