Hunebedden (hune is reus), megalietgraven van de westgroep van de → Trechterbekercultuur. De grafkamers zijn opgetrokken en overdekt door (grote) stenen en waren oorspronkelijk door een aarden heuvel bedekt en voorzien van een ingang, soms met een gangetje.
Soms is de voet van de heuvel door een steenkrans gemarkeerd. Van de Nederlandse hunebedden, gebouwd tussen ongeveer 3400-3200 v.Chr., staan er momenteel nog 53. Voorts zijn dertig tot veertig standplaatsen van geslechte hunebedden bekend. Hunebedden zijn vooral in Drenthe te vinden. Zij zijn daarnaast ook uit de provincies Friesland, Groningen en Overijssel bekend. Verondersteld wordt dat de hunebedden ten tijde van de Trechterbekercultuur als collectieve graven in gebruik waren. Daarnaast is het niet uitgesloten dat ze in latere perioden, onder andere in de → Enkelgrafcultuur en → Klokbekercultuur, nog als begraafplaats dienden.