(kiemolie, kiemspijzen): wanneer de rustende graankorrel overgaat tot ontkiemen, ontstaan bij het begin van dat proces in de kiem stoffen, die thuishoren in de groepen vitaminen en hormonen en die overeenkomen met de trephonen in het embryonale sap van bebroede eieren. Zij lenen zich zeer goed voor het behandelen van ziekten, die het gevolg zijn van tekorten.
De kiemen worden vers gegeten of men gebruikt de daaruit gewonnen oliën bij het klaarmaken van gerechten; tarwekiemolie speciaal ter voorkoming en behandeling van rachitis, als „plantaardige levertraan”, of voor de toevoer van vitamine E bij hartkwalen en stoornissen in de vruchtbaarheid. Verse kiemen spelen een belangrijke rol in het Ewersdieet. Zie ook Granen, gekiemde volgens dr W. Kraft.
