(Sir) Michael Tippett (Londen 1905-1998) geldt als een van de belangrijkste Engelse componisten van de 20e eeuw.
Net als Britten vond hij zijn voorbeelden in de kunst van 17e-eeuwse Engelse madrigalisten '. Anders dan de serialisten' hield Tippett in de jaren '50 aan de klassieke tonaliteit vast. Zijn onbekommerde omgang met historische idiomen van de middeleeuwse muziek, via Bach en Beethoven tot en met de jazz -vond in Engeland vele navolgers (Maxwell Davies, Birtwistle). Na een studie compositie aan het Londense Royal College of Music was hij actief als koordirigent.
Zijn carrière als dirigent bereikte in 1951 een hoogtepunt met een uitvoering van koorwerken van Dowland, Purcell en Monteverdi, ter gelegenheid van de nieuwe opening van de Royal Festival Hall te Londen. Tippetts componeren stond al vroeg in het teken van een humanitair engagement. Projecten met amateurs in Engelse mijnwerkersgebieden en werkloze musici in de jaren '30 en '40, werden voor deze pacifist tot een beslissende ervaring. Vele van zijn werken zijn gebaseerd op sociaal-kritische onderwerpen, zoals de jodenvervolging (in de opera A Child of Our Time, 1939-41) of menselijke onderdrukking (in de opera's King Priam,1958-61, The Knot Garden,1966-70, The lee Break,1973-76 en New Year,1988).Tippetts droom van een vreedzame wereld manifesteert zich ook in The Visions of St. Augustine (1963-65) en zijn Derde symfonie voor sopraan en orkest (1970-72), waarin een citaat uit Beethovens Negende symfonie en blueselementen zijn verwerkt.'Art is concemed with man; man is art's sole measure,' aldus Tippett. In 1966 werd hijin de adelsstand verheven.
Oeuvre
11 opera's; 20 koorwerken; 25 orkestwerken; 6 stukken voor fanfare; 11 sololiederen; 23 kamermuziekwerken; muzikale geschriften.
