Op zondagmorgen waren veel grensbewoners vanuit België gewoon via de Bilserbaan naar Maastricht te rijden om er de Mis bij te wonen. Vanwege de toenemende parkeerproblemen in het centrum zochten ze hun ’heil’ in een beter met de auto te bereiken kerk.
Zij vonden dat, opzij van de Bilserbaan of van wat van deze landelijke uitvalshoek naar Veldwezelt is overgebleven, in de Annakerk. Die volgens pastoor L. Claessens, mede door die belangstelling uit het Belgische grensgebied, de drukbezochtste kerk van Maastricht is geworden en zelfs van het bisdom. En die ook uit alle windstreken van de stad kerkgangers, complete gezinnen, trekt. Zeker als, om de veertien dagen, de jongerenmis gevierd wordt is de kerk van H. Anna tot in alle hoeken gevuld.Zo bouwde deze kerk aan de Via Regia een reputatie op, die nog versterkt werd door de muzikale evenementen die er plaats vinden. De kerk, met het ruime, vrije priesterkoor en de uitstekende acoustiek, leent er zich bij uitstek voor. De uitvoeringen van de Matthaus Passion zijn reeds tot een jaarlijkse traditie geworden.
De Sint Annakerk is, mede met het oog op haar louter functioneren voor de eredienst en haar culturele doeleinden, sober van aankleding gehouden. Slechts een tweetal, zij het prachtige geappliceerde wanddoeken - het kerstgebeuren en het kruis voorstellende - en een mozaïek van Eugène Laudy - Sint Anna te Drieën in sterk contrasterende kleuren – zijn de enige kunstuitingen in het interieur.
Architect Theo Boosten, die de kerk ontwierp, ging hiervoor uit van een cirkel. Door deze met vier halfronde segmenten ’uit te hollen’ verkreeg hij toch de traditionele vorm voor een kerk: het kruis. Die even lang als breed werd zodat een uiterst royale ruimte werd gecreëerd. Welke ruimtelijke werking nog wordt versterkt door het in wit gehouden glas der ramen en de witgrijze zandsteen van de wanden. Aan de buitenkant werd het betonnen skelet met mergel bekleed. Pastoor Claessens had op 21 juli 1955 de opdracht gekregen om een parochie met kerk op te richten.
Waarvoor dan de parochies van Caberg en Lambertus delen van hun grondgebied moesten afstaan. De parochiële bevolking groeide, echter, niet zo sterk als was voorzien. Bovendien - en dat was destijds al evenmin gepland - kwam recht tegenover de Annakerk het enorme winkelcentrum Brusselsepoort. De kerk zou zeker meer westwaarts zijn verrezen indien het bisdom, in het midden van de jaren vijftig, van de bouw van dat shoppingcenter zou hebben geweten.
Negen jaar heeft pastoor Claessens zich met een noodkerk moeten behelpen en zich veel offers moeten getroosten om zijn parochie aan een nieuwe kerk te helpen, een der vijf ook die de financiële steun van de actie M5 ondervonden.
Nadat op 14 juli 1963 door vicaris-generaal mgr. drs. P. van Odijk de eerste steen was gelegd, zegende mgr. Jenneskens – als laatste officiële daad als deken van Maastricht - een jaar later en wel op de 15de juli de kerk in. Die volgens pastoor Claessens aan de H. Anna werd toegewijd niet alleen vanwege de ligging zo vlak bij het ziekenhuis Sint Annadal. Maar vooral ook om de oude devotie van Maastricht tot de moeder van Maria weer tot leven te wekken. Een kerk derhalve die helemaal thuishoort in een Mariastad die Maastricht toch is.
