Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 08-01-2020

Zwitsersch rundvee

betekenis & definitie

Ten gevolge van klimaat en bodem, maar ook door goede verzorging en door toepassing van een goede selectie, heeft men in Zwitserland enkele rundveerassen gefokt, behoorend tot het hooglandsche ras, die ook voor de rundveeteelt in de aanliggende landen van groote beteekenis zijn.

De twee belangrijkste rassen zijn het Simmentaler vee en het zgn. „Braunvieh”; 56% van den veestapel behoort tot het eerste, 37% tot het tweede ras. De andere, o.a. het Zwartbonte en het Eringer vee, zijn van meer plaatselijke beteekenis.

Het Simmentaler vee wordt in het Westen, speciaal in het kanton Bern, gefokt (in het gebied der Simme en Saane). Het fokdoel is drieledig: voldoende melkproductie; geschikt om vet te mesten en arbeid te verrichten. Kleur vaalrood of geel gevlekt. Het is een robuust gebouwd vee; koeien wegen ca. 700 kg, stieren ca. 950 kg; gemiddelde melkgift 3500 kg met 3,80% vet.

Het „Braunvieh” wordt meer in het Oosten gefokt, speciaal in het kanton Schwyz. Dit is meer in de richting der melkproductie gefokt, iets minder in de vleesch- en werkrichting. Het is een mooi gebouwd sterk vee, wat edeler dan het Simmentaler. De kleur is donkergrijs, donkerbruin in alle variaties tot zilvergrijs en lichtbruin toe. Het liefst ziet men de zgn. muiskleur. In den regel loopt over den rug de ➝ aalstreep.

Levend gewicht van een volwassen koe ca. 600 kg, melkgift ca. 4000 kg, 3,60% vet. In Duitschland is zgn. Allgauer vee niets anders dan Braunvieh. Verheij.

< >