(Lat. synderesis of synteresis, ➝ Gr. suntèrein = goed bewaren, zich herinneren). Onder s. wordt verstaan: het blijvend bezit der eerste beginselen in de orde van het handelen. Het geweten kan nl. dwalen in de concrete toepassing: mag dit of mag dit niet? Maar in de eerste beginselen (bijv. het kwaad moet worden vermeden) is dwaling onmogelijk.
Lit.: Oskar Renz, Die Synteresis nach dem hl. Thomas von Aquin (1911; Kath.).
v. Oosterhout.