1° Friedrich von, Duitsch priesterdichter uit den Baroktijd, Jezuïet. * 25 Febr. 1591 te Kaiserswerth, ✝ 7 Aug. 1635 te Trier, tijdens een pestepidemie. Als prozaschrijver ijverde S. anoniem in zijn Causa Criminalis (1631) tegen de onmenschelijkheid der heksenprocessen, en gaf in zijn Güldenes Tugendbuch (1649) een met poëzie doorspekte leekenascese in den trant van pater Poirters.
Zijn Trutz Nachtigall (1649) bracht de innigste vroomheidsen natuurlyriek, die in de eenigszins gekunstelde vormen van de Barok geschreven werd.Uitg.: d. A. Weinrich (1908).
Lit.: H. Cardauns, F. v. S. (1884) ; Th. Ebner, S. und die Hexenprozesse (1898) ; Diel-Duhr, F. v. S. (1901); H. Schaebner, F. v.
S. (1906); A. Becker, Die Sprache F. v. S. ’s (1912); W. Kosch, F. v. S. (21921); 1. Hartens, Die Darstellung der Natur bei F. v.
S. (1926). Baur.
2° Maximilian, Graf von, Duitsch viceadmiraal. * 22 Juni 1861 te Kopenhagen, ✝ 8 Dec. 1914 bij de Falklandeilanden. Was bij het uitbreken van den Wereldoorlog commandant van het kruisereskader in Oost-Azië (pantserkruisers Scharnhorst en Gneisenau en eenige lichte kruisers). Trok hiermede door den Stillen Oceaan en versloeg op 1 Nov. 1914 schout-bij-nacht Sir Christopher Cradock nabij Kaap Coronel, waarbij de pantserkruisers Good Hope en Monmouth verloren gingen. Werd op 8 Dec. 1914 bij de → Falklandeilanden verslagen, waarbij hij sneuvelde.