Zoo heette de dichter bij de Noord-Germaansche volkeren: maker van lofliederen of gelegenheidsliederen, met persoonlijken inslag, in verwikkelde strophen, stafrijmend, met gezochte woordschikkingen, metaphoren en →kenningar. De oudste s. zijn Noorwegers (Bragi ca. 830); hun kunst bloeide vooral in IJsland: de voornaamste Egil Skallagrimson ca. 900-982; ook Kormak, Hallfred, enz.
Uitg. der skaldische kunst: J. Jonsson (4 dln. 1908-’15). V. Mierlo.