Hertog van Orleans * 13 April 1747 te Saint Cloud, ♱ 6 Nov. 1793 te Parijs. Reeds vóór 1789 (o.a. in de Notabelenvergadering) intrigeerde Ph. tegen zijn neef Lodewijk XVI en vooral tegen Marie-Antoinette, die hem om zijn gedrag en onbekwaamheid op afstand hielden. In de Staten-Generaal van 1789 zocht hij, ofschoon afgevaardigd door den adel, van het begin af aansluiting bij de tiers. Hij gebruikte zijn invloed als grootmeester van de Fr. loge; kocht aanhang (hij was de rijkste man in Fr.); stelde de tuinen van zijn Palais royal te Parijs voor het gepeupel open; zocht door zijn agent Laclos relaties met Danton en Brissot, zonder echter zijn doel: de plaats van Lodewijk XVI in te nemen, te bereiken.
Na de afzetting van Lodewijk XVI deed Ph. afstand van zijn titels en kreeg hij (na eigen verzoek) van de Parijsche Commune den naam „Egalité”; liet zich daarna als Cordelier in de Nat. Conventie kiezen; stemde er voor den dood van Lodewijk XVI, maar bleef desondanks door Robespierre gewantrouwd en werd op beschuldiging van relaties met Girondijnen en Dumouriez geguillotineerd. Voor zijn zoon, zie → Louis Philippe. V. Claassen.