( Gr. paraphrazein = aan woorden toevoegen),
1° (philologie) de uitbreidende en verklarende weergave van een grondtekst; het doel kan zijn stilistische oefening, het leveren van nieuw litterair werk of enkel verklaring van den moeilijken tekst; vandaar drie soorten: rhetorische, litteraire en grammatische. In de Christelijke Oudheid veel p. op het Oude Testament, tot in den nieuwen tijd op de Psalmen. Zie nog → Glosse. v. d. Eerenbeemt.
2° (Muziek) Een bewerking van een compositie met versierende toevoegsels. De meest artistieke p. schreef Liszt (p. van Mozart’s Don Juan, Verdi’s Rigoletto e.a.).