Een ➝ geheimtaal, tot voor ca. 1900 gesproken door reizende kooplieden, vnl. in stoffen en ellewaren; gelocaliseerd in de Kempen, Breyell en Mettingen. Constructie:
a) kern van bargoensche woorden;
b) omhulsel van, vaak oude, dialectwoorden;
c) groep nieuwe „geleerde” woorden, samengesteld uit elementen van a en b;
d) enkele zigeunerwoorden. De Joodsche invloed is nihil.
Lit.: J. G. M. Moormann, De Geheimtalen (I Studie, 105-125; II Bronnenb. afd. II, 395). Moormann.