Romeinsch keizer. * 42 v. Chr., ✝ 37 na Chr. te Misenum.Tot zijn troonsbestijging (14 na Chr.) heette hij Tiberius Claudius Nero. Hij was de zoon van Livia, de vrouw van keizer Augustus. Met zijn broer Drusus in 16 naar Gallië gezonden.
In 6 naar het Oosten. Na een kort verblijf op Rhodos, uit wrok en protest tegen de uitspattingen van zijn vrouw, Augustus’ dochter Julia, kwam hij in 4 naar Noord-Duitschland, dat hij onderwierp en administratief in orde bracht. Op den troon gekomen, liet hij de Germanen onder elkander vechten, doch bewaakte de Rijngrens. Hij was in den aanvang een verstandig regeerder en hield het Rijk in rust.
In schijn gunde hij den Senaat diens aloude rechten, terwijl hij in waarheid de monarchie voorgoed bevestigde. Zijn schrikbewind begon in 23 tengevolge van → Seianus’ machinaties in zijn familie. In 26 had hij genoeg van Rome en trok zich terug op het eiland Capri, terwijl de prefect van de Garde Seianus in de hoofdstad huis hield.
In 31 liet T. hem ombrengen, maar eerst in 37 wilde hij naar Rome terugkeeren.
Doch te Misenum werd hij door verstikking vermoord. Het is nog steeds een open vraag, in hoeverre de onze gunstige beoordeeling van dezen keizer aan de suggesttieve beschrijvingen van Tacitus te wijten is. Slijpen.