Geometrische optiek - Wanneer zich tusschen een lichtbron en ons oog een niet te klein voorwerp bevindt, ontvangen we van deze lichtbron geen lichtgewaarwording. Men trekt hieruit de conclusie: het licht plant zich volgens rechte lijnen voort (a).
De grenzen van de schaduw bij een voorwerp, dat in een lichtbundel geplaatst is, zijn in overeenstemming met deze conclusie, zooals vooral duidelijk uitkomt bij een astronomisch voorbeeld: een zonsverduistering, die met groote nauwkeurigheid van te voren berekend kan worden. Tevens neemt men hierbij aan: in een lichtbundel zijn de vsch. deelen onafhankelijk van elkaar (b), zoodat buiten de schaduw gelegen deelen niet gestoord worden door het feit, dat er schaduwvorming plaats heeft.
Uit a) en b) zijn verder de abstracties „lichtpunt” en „lichtstraal” voortgekomen, zuiver formeele begrippen, die niets omtrent het wezen van het ontstaan of de voortplanting van het licht bedoelen aan te geven. Voor de gevallen, waarbij licht het scheidingsvlak van twee media bereikt, heeft men de voor lichtstralen geldige reflexiewet (c) en brekingswet (d) toegevoegd.
Met behulp nu van de onder a) b) c) en d) genoemde formuleeringen is een wetenschap opgebouwd, genoemd geometrische optiek, die volgens meetkundige methoden een systematisch onderzoek doet naar de mogelijkheden bij de voortplanting van het licht, ook met het oog op de practische toepassingen bij spiegels, lenzen en optische instrumenten. Hoewel dus over het wezen van het licht geen nadere onderstellingen gemaakt, worden, kan men in de g. o. bijna alle practisch voorkomende problemen oplossen met een voldoende nauwkeurigheid.
Uit een vergelijking met de physische optiek, die licht als een golfverschijnsel opvat, blijkt, dat de g. o. een benadering van de physische optiek is, en wel in dien zin, dat ondersteld wordt, dat de golflengte van het licht van te verwaarloozen grootte is t.o.v. afmetingen van spiegels, lenzen en diaphragma’s. Waar deze benadering niet geoorloofd is en dimensies optreden, die van dezelfde grootte-orde zijn als de golflengte, verliest de g. o. haar bruikbaarheid (→ Interferentie; → Buiging).Rekveld.